Mala Svetosavska akademija, održaće se u petak 25. januara od 19.00 časova u prostoru BeoBalet škole. Zanimljiv program akademije o životu Svetog Save, kao i istoriji i razvoju škole zajedno su osmislili učenici i profesori. <3
Sveti Sava, rođen kao Rastko Nemanjić, je raški plemić, svetogorski monah, iguman manastira Studenica, prosvetitelj, književnik, diplomata i prvi arhiepiskop autokefalne Srpske pravoslavne crkve. Smatra se jednom od najznačajnijih ličnosti srpske istorije i osnivačem srpske crkve. Rođen je između 1169. i 1175. godine u mestu Ras koje se nalazi u blizini Novog Pazara, a preminuo je 12. ili 14. januara 1236. godine u Trnovu, u Bugarskom carstvu.
Rastko je bio najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje i plemkinje Ane Nemanjić o čijem poreklu se ne zna mnogo. Imao je dva brata: Stefana i Vukana i tri sestre: Jefimiju koja je bila udata za vladara Soluna, Elenu koja je bila udata za bugarskog kralja Ivana Asena i nepoznatu sestru koja je rodila bugarskog cara Konstantina I. Ana i Nemanja su željno iščekivali treće dete zbog čega im je Rastko bio veoma drag.
Kada je imao 15 godina, otac mu je poverio oblast Zahumlje da njime upravlja. Stekao je solidno obrazovanje čitajući knjige. Dve godine kasnije, roditelji su hteli da ga ožene, ali Rastko je imao drugačije planove. Pitao je oca da ode u lov na jelene, ali umesto toga, sa duhovnikom i nekoliko vernih sluga je pobegao na Aton. Kada su shvatili da ga nema, svi na dvoru su bili veoma zabrinuti. Rastko se zakaludjerio i dobio ime Sava.
Sava je napisao „Žitije svetog Simeona“ u kome u jedanaest glava opisuje život svog oca kao vladara i kaluđera. Druga njegova dela su: „Karejski tipik“, „Hilandarski tipik“, „Studenički tipik“ i „Zakonopravilo“ iz 1219. godine koje predstavlja prvi srpski ustav.
U kneževini Srbiji 14. januara 1840. godine za školsku slavu je proglašen Savindan, praznik u spomen na velikog srpskog prosvetitelja i zaštitnika školstva Svetog Savu, oca srpske državotvornosti, prvog srpskog arhiepiskopa, utemeljivača srpske diplomatije, književnosti, zakonodavstva, zdravstva.
Đaci i prosvetni radnici proslavljaju Savindan svečano, uz priredbe, akademije i sečenje slavskog kolača.
Prva proslava Svetog Save kao školske slave održana je 1812. u Zemunu, odakle se brzo proširila u sve dijelove Srbije, a himna Svetom Savi je prvi put izvedena 1839. u Segedinu.
Sveti Sava i đaci
Sveti Sava bio je i učitelj. Jednom njegovom đaku, jedanput, nestane posuda meda.
Da bi pronašao kradljivca Sveti Sava uzvikne glasno svojim đacima:
“Ko je ukrao med pašće mu danas pčela na kapu”.
Kad su đaci posle izašli na ručak, onaj što je ukrao med neprestano je pazio da mu pčela ne padne na kapu, i tako je u krađi uhvaćen.
